افطار

روزه ام را

وقتی افطار می کنم؛

که نگاه تو

اذانِ لبخند را

گفته باشد !...

...

نرسیده به بعضی خاطره ها ...
باید بنویسند :
آهسته به یاد بیاورید ...

خطر ِ ریزش ِ اشک

...

هوا خوب یا بد فرقی نمیکند...

به هوای "تو" من نفس میکشم  هنوز...!!

ببین که در طلبت حال مردمان چون است

ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است               ببین که در طلبت حال مردمان چون است

به یاد لعل تو و چشم مست مِیگونت                        ز جامِ غم مِی لَعلی که می‌خورم خون است

ز مشرقِ سرِ کوی آفتاب طلعت تو                           اگر طلوع کند طالعم همایون است

حکایت لب شیرین کلام فرهاد است                        شکنج طُرّه لیلی مقام مجنون است

دلم بجو که قدت همچو سرو دلجوی است                 سخن بگو که کلامت لطیف و موزون است

ز دور باده به جان راحتی رسان ساقی                      که رنج خاطرم از جورِ دورِ گردون است

از آن دمی که ز چشمم برفت رود عزیز                      کنارِ دامنِ من همچو رود جیحون است

چگونه شاد شود اندرون غمگینم                              به اختیار که از اختیار بیرون است

ز بیخودی طلبِ یار می‌کند حافظ                               چو مفلسی که طلبکار گنج قارون است

ماه

مــــاه را
بیشــــتر از همه دوست می داشتی
و حالا
ماه، هر شب
تـــو را به یاد مـــن می آورد
می خواهم فراموشت کنم
اما این مــــاه
با هیچ دســـتمالی
از پنجــــره پــاک نمی شـــود

دل تنگ

دلتنگ که باشی

حتی یک تشابه اسمی نابودت میکند...