به بهانه روز بزرگداشت حافظ
اگر چه عرض هنر پیش یار بیادبیست | زبان خموش ولیکن دهان پر از عربیست | |
پری نهفته رخ و دیو در کرشمه حسن | بسوخت دیده ز حیرت که این چه بوالعجبیست | |
در این چمن گل بی خار کس نچید آری | چراغ مصطفوی با شرار بولهبیست | |
سبب مپرس که چرخ از چه سفله پرور شد | که کام بخشی او را بهانه بی سببیست | |
به نیم جو نخرم طاق خانقاه و رباط | مرا که مصطبه ایوان و پای خم طنبیست | |
جمال دختر رز نور چشم ماست مگر | که در نقاب زجاجی و پرده عنبیست | |
هزار عقل و ادب داشتم من ای خواجه | کنون که مست خرابم صلاح بیادبیست | |
بیار می که چو حافظ هزارم استظهار | به گریه سحری و نیاز نیم شبیست |
+ نوشته شده در دوشنبه بیستم مهر ۱۳۸۸ ساعت 6:53 توسط از دیار آشنا
|